پانزده روز ریاضت را در این ماه طاعت، یک نفس دویده ایم تا در
بشارت ولادت او، مژده عشق بشنویم و مژدگانی مهر بگیریم.
او که از اشراق مهربانیها طلوع کرده و در بستر بخشندگی
دامن گسترده است.
او که در اولین تصویر زمینی اش
تبسمی شیرین به آینه نگاه پدر و مادر هدیه داده است.
او که اولین نواده نبوت است و نخستین زاده امامت.
از نسل نور است و زاده خورشید،
از تبار هدایت است و قافلهسالار مهر و امید.
ماه دلآرای نیمه رمضان را، پانزده روز است
به انتظار نشسته ایم و به کرامت و مهربانیاش محتاجیم!
چقدر این دستان زخم خورده، به دستگیری کریم اهلبیت محتاج است!
اگر تمام زندگیاش را چندین بار به نیازمندان بخشید
و سفره های همدردی و کرامتش همواره گشوده بود، حالا که رمضان
به نیمه رسیده و عطر سیب سرخ بهشتی، همه جا را فرا گرفته
حالاکه از عطر میلاد کریم اهل بیت علیهمالسلام سرشاریم
دستهای نیازمان را دراز میکنیم تا از شجره طیبه کرامت
امام مجتبی علیهالسلام ، میوه اجابت بچینیم.
